Ζαρκάλι Αζ, Αμπού Ισάκ Ιμπραΐμ ιμπν Γιαουά αν Νακάς

(11ος αι.). Άραβας αστρονόμος. Το όνομά του είναι γνωστό με διάφορες παραλλαγές, όπως Ιμπν αζ Ζαρκαλάχ, Αζαρκιέλ, Ελ Ζαρκιέλ, Αρζασέλ Ιμπραήμ. Υπήρξε ένας από τους διασημότερους αστρονόμους της εποχής του, επίμονος και δραστήριος παρατηρητής του ουρανού. Αφοσιώθηκε με ζήλο στη συγγραφή μιας πραγματείας περί των κινήσεων των ουράνιων σωμάτων, των περίφημων Πινάκων του Τολέδου που χρησίμευσαν ως βάση για τη σύνταξη των αστρονομικών Αλφονσείων Πινάκων, οι οποίοι δημοσιεύτηκαν με διαταγή του βασιλιά Αλφόνσου Ι’ της Καστίλης το 1252, έτος της ανάρρησής του στον θρόνο. Για τη σύνταξή τους συνεργάστηκαν περίπου 50 σοφοί της εποχής, χριστιανοί, Εβραίοι και Άραβες, υπό τη διεύθυνση του διάσημου Εβραίου αστρονόμου Ισαάκ Μπεν Σαΐντ, που υπήρξε και διδάσκαλος του Αλφόνσου. Στον Ζ. οφείλεται και η κατασκευή ενός τύπου αστρολάβου, μεγάλης πρακτικής χρήσης, που χρησιμοποιήθηκε στους επόμενους αιώνες.